David A. Alter i wsp – Socioeconomic status and mortality after acute myocardial infarction Ann Intern Med 2006;144:82
Od wielu lat wiadomo, że status socjoekonomiczny jest związany z chorobowością i śmiertelnością z przyczyn sercowo-naczyniowych. Wielu badaczy uważa, że odpowiedzialne za taki stan mogą być czynniki psychologiczne lub też jakość opieki zdrowotnej.
W pracy oryginalnej, jaka ukazała się w Annals of Internal Medicine, Alter i wsp. próbują udowodnić, że elementem pośredniczącym pomiędzy statusem socjoekonomicznym a wskaźnikiem zgonów są czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Dla sprawdzenia swojej hipotezy autorzy przeprowadzili prospektywną analizę danych pacjentów (n=3407), którzy przebyli ostry zawał serca. Zebrali informacje dotyczące dochodów i stopnia edukacji oraz występowania poprzedzających hospitalizację czynników ryzyka i chorób towarzyszących. Następnie ocenili śmiertelność w czasie pierwszych dwóch lat od zawału.
Okazało się, że poziom dochodów był znamiennie, odwrotnie skorelowany z dwuletnią śmiertelnością (wskaźnik hazardu dla wysokiego vs niskiego dochodu, 0.45 [95% CI, 0.35-0.57]; p<0.001). Po skorygowaniu względem wieku, przebytych zdarzeń sercowo-naczyniowych i konwencjonalnych czynników ryzyka, wpływ dochodu na śmiertelność uległ znacznemu osłabieniu (skorygowany wskaźnik hazardu dla wysokiego vs niskiego dochodu, 0.77 [95% CI, 0.54-1.10]; p=0.15). Inne niż pochodzenia sercowo-naczyniowego choroby i przebieg wewnątrzszpitalny nie wpływały istotnie na zaobserwowaną zależność.
Ostatecznie autorzy dowiedli, że wiek, przebyte incydenty naczyniowe i naczyniowe czynniki ryzyka są w największym stopniu odpowiedzialne za zależność dochód-śmiertelność po zawale serca. Obserwacja ta dowodzi, że poprzez bardziej skuteczną walkę z czynnikami ryzyka wśród osób gorzej sytuowanych, możliwe jest częściowe zmniejszenie zależności „zamożność – zdrowie,” mającej wpływ na wskaźnik zgonów sercowo-naczyniowych.
Opracowane na podstawie: Annals of Internal Medicine / 2006-01-17