Lars Hjalmar Lindholm, Bo Carlberg, Ola Samuelsson – Should B-blokers remain first choice in the treatment of primary hypertension? A meta-analysis Lancet 2005;366:1545
Blokery receptora adrenergicznego beta (beta-blokery) są obecnie powszechnie używane w leczeniu nadciśnienia tętniczego. W ostatnim czasie pojawiają się jednak wątpliwości, czy ich stosowanie przynosi podobne korzyści, jak leczenie nadciśnienia za pomocą innych grup leków hipotensyjnych.
W The Lancet Lindholm i wsp. opublikowali meta-analizę badań nad skutecznością beta-blokerów i innych leków, w zapobieganiu poważnym powikłaniom pierwotnego nadciśnienia tętniczego. Autorzy zebrali wyniki dwudziestu dużych badań klinicznych, zawierających dane blisko 130 tysięcy chorych (13 badań porównawczych z innymi grupami leków i 7 badań vs placebo). Porównywano częstość występowania udaru mózgu, zawału mięśnia sercowego oraz zgonów.
Autorzy stwierdzili, że udar mózgu następował o 16 % częściej w grupie chorych leczonych beta-blokerami, niż u chorych przyjmujących inne leki (ryzyko względne: 1,16; przedział ufności: 1,04-1,30). Nie było natomiast istotnych statystycznie różnic pomiędzy częstością zawałów serca oraz zgonów ogółem. Meta-analiza badań, w których porównano beta-blokery do placebo, wykazała o ok. połowę słabszy ich efekt ochronny przed udarem (19%), niż stwierdzano to w dotychczasowych badaniach z innymi grupami leków.
Autorzy przyznają, że ich praca ma pewne ograniczenia, m.in. niemożliwe było porównanie efektu leczenia z uzyskanymi wartościami ciśnienia oraz uwzględnienie dawek leków. Niemniej, w podsumowaniu Lindholm i wsp. stwierdzają, że beta-blokery nie dają optymalnej ochrony przed bardzo poważnym powikłaniem nadciśnienia, jakim jest udar mózgu, dlatego też nie powinny być one zalecane jako leki pierwszego rzutu w niepowikłanym nadciśnieniu, a także nie powinny służyć jako tzw. „lek referencyjny” w próbach klinicznych.
Opracowane na podstawie: Lancet / 2005-10-29