Frederick A. Masoudi i wsp – The complexity and cost of drug regimens of older patients hospitalized with heart failure in the United States, 1998-2001 Arch Int Med 2005;165:2069
Osoby starsze z niewydolnością serca często wymagają jednoczesnego stosowania wielu leków. Niewiele jednak wiadomo na temat charakterystyki tej politerapii, jak również na temat jej kosztów.
W Archives of Internal Medicine opublikowano wyniki badania kohortowego, poświęconego farmakoterapii osób starszych, hospitalizowanych z rozpoznaniem niewydolności serca w Stanach Zjednoczonych, w latach 1998-2001. Głównym celem pracy było poznanie charakterystyki leczenia złożonego oraz kształtowania się, w analizowanym okresie, trendów dotyczących liczby leków i kosztów leczenia.
Badaniem objęto 2 grupy chorych z niewydolnością serca (n=31602 i n=30774), w wieku ≥65 lat, hospitalizowanych odpowiednio pomiędzy kwietniem 1998 a marcem 1999 roku i lipcem 2000 a czerwcem 2001 roku. Dla obydwu kohort analizowano następujące zmienne: liczbę przyjmowanych leków, ilość dawek (tabletek) na dobę oraz roczny koszt terapii (w oparciu o przeciętne ceny obowiązujące w 2003 roku).
W latach 1998-1999 średnia liczba leków przypadających na pacjenta wyniosła 6.8 (10.1 dawek na dobę). Roczne koszty takiej terapii wynosiły średnio 3142 dolary. W latach 2000-2001 odpowiednio wzrosły do 7.5 leków w 11.1 dawkach na dobę, co odpowiadało rocznym wydatkom 3823 dolarów (p<0.001 dla wszystkich porównań). Liczba przyjmowanych leków zwiększyła się więc o 12%, a koszty o 24%.
Wśród czynników odpowiedzialnych za bardziej złożone i droższe leczenie znalazły się: cukrzyca (1.6 leku więcej i o 1094 dolary drożej), przebyta rewaskularyzacja (1.3 leku więcej i 1154 dolary drożej) oraz przewlekła choroba płuc (1.2 leku więcej i 814 dolarów drożej).
A zatem, jak pokazali autorzy pracy, starsze osoby z niewydolnością serca otrzymują coraz więcej, coraz droższych leków. Ma to związek nie tylko ze sposobem leczenia niewydolności serca, ale także wielu chorób towarzyszących. Cele kolejnych badań powinny dotyczyć określenia optymalnego armamentarium lekowego, poprawiającego rokowanie i optymalizującego koszty tej wciąż rosnącej populacji chorych.
Opracowane na podstawie: Jama Internal Medicine / 2005-10-10