Bert Garssen – No role for extroversion and neuroticism in cancer development Lancet 2005;366:872
W The Lancet opublikowano artykuł poświęcony intrygującemu zagadnieniu wpływu cech osobowości na występowanie i progresję choroby nowotworowej.
Kolejne, publikowane od 30 lat prace na ten temat nie przynoszą rozwiązania problemu. Większość z nich wykazuje znaczące wady metodologiczne. Analiza tych najwartościowszych, w pełni prospektywnych, doprowadza do wniosku, że nie istnieje żaden czynnik psychologiczny, którego wpływ na rozwój nowotworów nie budziłby wątpliwości. Nie można jedynie wykluczyć, że takie cechy osobowości jak poczucie beznadziejności i skłonność do negatywnych myśli, mogą pogarszać rokowanie w chorobie nowotworowej, a wypieranie choroby lub minimalizowanie jej znaczenia mają działanie korzystne.
Istnieją również dość słabo udokumentowane dowody na to, że brak wsparcia z zewnątrz lub przewlekła depresja po utracie bliskiej osoby wiążą się z gorszą prognozą. Inne niekorzystne zdarzenia życiowe (poza utratą bliskiego) oraz takie cechy osobowości, jak gotowość do walki, stoicyzm, fatalizm, aktywne radzenie sobie z problemami, okazały się całkowicie nieistotne.
Warto wspomnieć tegoroczne badanie Hansena i wsp., którzy wykazali, że kolejnymi czynnikami bez wpływu na czas wystąpienia choroby nowotworowej są ekstrawersja i neurotyzm. Autor omawianego artykułu zwraca uwagę na małą liczbę prac, w których starano się analizować interakcje pomiędzy kilkoma typami czynników, na przykład czynnikami genetycznymi, biomedycznymi i demograficznymi. W jednym z nielicznych badań tego typu stwierdzono na przykład, że osoby z depresją, wypalające 25 papierosów dziennie, były obciążone 4.5-krotnie większym ryzykiem wystąpienia nowotworu niż palacze bez depresji. Pozostałe kierunki badań wydają się prowadzić w ślepy zaułek i, zdaniem autora, nie są warte dalszej analizy.
Opracowane na podstawie: Lancet / 2005-09-10