Roger Baskett i wsp – Outcomes in octogenarians undergoing coronary artery bypass grafting CMAJ 2005;172:1183
Starzenie populacji sprawia, że operacje wszczepienia pomostów aortalno-wieńcowych (CABG) wykonuje się coraz częściej u pacjentów powyżej osiemdziesiątego roku życia. Nie określono dotychczas w sposób usystematyzowany, jakie są wczesne i odległe wyniki takich zabiegów. Roger Baskett i wsp. analizowali dane pochodzące z czterech ośrodków w Kanadzie, w których w latach 1996-2001, wykonano zabieg CABG u 15070 chorych. Spośród operowanych, 725 osób (4,8 %) miało 80 i więcej lat.
Zwracała uwagę zwiększająca się częstość operacji w tej grupie wiekowej pomiędzy rokiem 1996 a 2001 (z 3,8 % do 6,2%; p dla trendu liniowego= 0,03). U osiemdziesięciolatków zarejestrowano wyższy całkowity wskaźnik śmiertelności (9,2 % vs 3,8 %; p<0,001) oraz wyższy całkowity wskaźnik udarów (4,7% vs 1,6%%, p<0,001), w porównaniu z grupą chorych <80 lat.
Po uwzględnieniu czynników przedoperacyjnych (osoby > 80 lat miały więcej chorób towarzyszących i były częściej operowane w trybie pilnym), rejestrowano u nich nadal wyższe ryzyko zgonu wewnątrzszpitalnego (iloraz szans [OR] 2.64, 95% przedział ufności [CI] 2.15-4.93). Jednakże, różnica w śmiertelności zmniejszała się wraz z upływem czasu od zabiegu. Co więcej, wśród operowanych w trybie planowym pooperacyjny wskaźnik śmiertelności oraz wskaźnik udarów u osiemdziesięciolatków nie były statystycznie istotnie wyższe niż u pacjentów młodszych, odpowiednio: OR 1.31, 95% CI 0.60-2.90 oraz OR 1.59, 95% CI 0.57-4.44.
U pacjentów w wieku 80 lat i powyżej rejestruje się wprawdzie więcej przypadków śmierci i udaru, jednakże różnica w śmiertelności, po uwzględnieniu czynników wyjściowych, zmniejsza się z biegiem czasu, a przebieg po planowym CABG jest podobny do obserwowanego u młodszych pacjentów.
Opracowane na podstawie: Canadian Medical Associaton Journal / 2005-04-26