Stephen J. Nicholls, Steven E. Nissen – Strategies to promote HDL-C: an emerging therapeutic target Eur Heart J 2005;26:853
W European Heart Journal opublikowano komentarz Nichollsa i Nissena do wyników badania MIRACL, w którym wykazano, że u osób z ostrym zespołem wieńcowym na rokowanie krótkoterminowe wpływ ma stężenie cholesterolu HDL, a nie LDL.
Od publikacji pierwszego doniesienia mówiącego, że pacjenci z wywiadem zawału serca mają niski poziom HDL-C minęło ponad 50 lat. Wyniki dużych badań populacyjnych ujawniły odwrotną korelację pomiędzy poziomem HDL-C a występowaniem chorób sercowo-naczyniowych (CVD). W badaniu Framingham niski poziom HDL-C okazał się najsilniejszym biochemicznym predyktorem CVD. Potwierdza to koncepcję ochronnego działania HDL-C.
Nicholls i Nissen omawiają możliwości zwiększania stężenia HDL-C. Jednym z nich jest stosowanie fibratów. Największą korzyść z ich przyjmowania odnoszą pacjenci z niskim wyjściowym poziomem HDL-C. Najbardziej skutecznie z aktualnie dostępnych środków stężenie HDL-C w surowicy podnosi niacyna. Możliwość jej powszechnego stosowania ograniczają efekty uboczne, przede wszystkim zaczerwienienie i odczyny skórne. U osób, które dobrze tolerują leczenie niacyną, podnosi ona poziom HDL-C o 30%, a w połączeniu ze statynami hamuje grubienie błony wewnętrznej tętnic szyjnych i przyczynia się do regresji zmian miażdżycowych.
We wczesnych fazach badań prowadzonych u ludzi wykazano także skuteczność inhibitora białka transportującego estry cholesterolu (CETP) – torcetrapibu. Zahamowanie CETP, w sposób zależny od dawki podnosi poziom HDL-C i obniża poziom LDL-C (póżniejsze badania doprowadziły do wycofania leku z programów badawczych). Zainteresowanie klinicystów wzbudzają także próby bezpośredniego podawania syntetycznych HDL lub ich składowych. Cząstki te posiadają takie same właściwości jak natywne HDL. Jednorazowa infuzja szybko poprawia funkcję śródbłonka u osób z hipercholesterolemią lub niskim poziomem HDL. Zdaniem autorów nadszedł czas weryfikacji hipotezy zakładającej, że interwencja, która spowoduje podniesienie poziomu HDL-C, zaowocuje obniżeniem ryzyka sercowo-naczyniowego.
Opracowane na podstawie: European Heart Journal / 2005-05-01