Raffaele Bugiardini, C. Noel Bairey Merz – Angina with normal coronary arteries JAMA 2005;293:477
Prawidłowe naczynia wieńcowe (brak zmian miażdżycowych lub obecność zmian nie przekraczających 50% światła naczynia), stwierdza się w koronarografii u 10% – 25% kobiet i tylko u 6 – 10% mężczyzn z ostrym zespołem wieńcowym lub zawałem serca z uniesieniem ST.
W Journal of the American Medical Association ukazał się artykuł podsumowujący stan obecnej wiedzy na temat dławicy piersiowej u chorych z prawidłowymi naczyniami wieńcowymi. Przedstawione dane wskazują na to, że rokowanie krótkoterminowe u chorych z niestabilną dławicą i nieistotnymi zmianami w naczyniach wieńcowych nie jest tak pomyślne, jak dotąd sądzono. Ryzyko zgonu bądź zawału serca w 30 dniowej obserwacji wynosi bowiem około 2%.
Kolejne części artykułu dotyczą symptomatologii, diagnostyki, właściwej oceny oraz kontrowersji dotyczących tej grupy chorych. W przypadku osób z „prawidłowymi” naczyniami wieńcowymi lub nieistotnymi zmianami w koronarografii, w ocenie zagrożenia przyszłymi zdarzeniami wieńcowymi pomocna może być ocena przepływu wieńcowego technikami SPECT, MRI lub PET (wszystkie te metody diagnostyczne zgodnie wykazują nieprawidłowości u 50%-60% kobiet z prawidłowymi lub niemal prawidłowymi angiogramami).
Podstawowym elementem terapii, także w tej grupie chorych, jest zmiana stylu życia i zwalczanie sercowych czynników ryzyka. U chorych z bólami zamostkowymi i niedokrwieniem mięśnia sercowego w badaniach perfuzyjnych wskazane mogą być beta-blokery. Wykazano także korzystny wpływ wysiłku fizycznego.
W przypadku obecności sercowych czynników ryzyka, zmian miażdżycowych czy dysfunkcji śródbłonka, zaleca się agresywne leczenie statynami i inhibitorami enzymu konwertującego. Utrzymywanie się bądź zaostrzenie objawów, pomimo intensywnego leczenia, może wskazywać na progresję choroby. Słusznym postępowaniem jest wtedy powtórna koronarografia.
Autorzy artykułu przyznają, że wiedza medyczna odnośnie omawianego zespołu chorobowego jest dość skąpa i postulują przeprowadzenie dużych, randomizowanych prób klinicznych.
Opracowane na podstawie: JAMA / 2005-01-26