Arya M. Sharma – Is there a rationale for angiotensin blockade in the management of obesity hypertension? Hypertension 2004;44:12
Otyłość jest jednym z poważnych czynników ryzyka nadciśnienia tętniczego. Z kolei, u otyłych chorych na nadciśnienie szczególnie często dochodzi do przerostu lewej komory serca, mikroalbuminurii oraz wzrostu wskaźników procesów zapalnych – zjawisk uznanych za czynniki pogarszające rokowanie.
A. Sharma, na łamach Hypertension podsumowuje obecny stan wiedzy na temat zależności pomiędzy aktywnością układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA) a otyłością oraz przedstawia wyniki dotychczasowych prób klinicznych z zastosowaniem leków wpływających na układ RAA.
W badaniach eksperymentalnych wykazano, że wzmożona aktywacja układu współczulnego pod wpływem angiotensyny, (produkowanej, m.in. w komórkach tkanki tłuszczowej) prowadzi do wzrostu ciśnienia tętniczego. Stwierdzono również, że zwiększona aktywność układu RAA u ludzi otyłych związana jest z powstawaniem oporności na insulinę oraz rozwojem cukrzycy typu II.
Dane kliniczne jak dotychczas są jednak ograniczone. W badaniu TROPHY (Treatment in Obese Patients with Hypertension) wykazano lepszy efekt hipotensyjny inhibitora enzymu konwertującego angiotensynę (lizynoprilu), niż diuretyku (hydrochlorotiazydu). Z kolei wyniki badania CROSS (Candesartan Role on Obesity and on Sympathetic System), pomimo porównywalnego efektu hipotensyjnego, przemawiają za korzystniejszym wpływem antagonisty receptora angiotensyny II (kandesartanu) niż hydrocholotiazydu, na insulinooporność oraz aktywność układu współczulnego.
Być może toczące się w obecnie próby kliniczne pozwolą na potwierdzenie korzyści klinicznych wynikających z blokady układu RAA u otyłych chorych z nadciśnieniem tętniczym.
Opracowane na podstawie: Hypertension / 2004-07-04