Robert A. Hegele – Is regression of coronary atherosclerosis possible by infusing recombinant apolipoprotein A-I? CMAJ 2004;170:954
Wysokie stężenia cholesterolu zawartego w lipoproteinie o wysokiej gęstości (high-density lipoprotein – HDL) oraz jednego z głównych białek tworzących HDL – apolipoproteiny A-I (apo A-I), związane są z niskim ryzykiem wystąpienia choroby wieńcowej. Badania na zwierzętach wykazały, że parenteralne podawanie występującej u ludzi mutacji lipoproteiny A-I (tzw. apo A-I Milano) może powodować regresję zmian miażdżycowych.
W listopadzie 2003 roku w Journal of American Medical Association ukazała się praca Nissena i wsp., dotycząca wpływu apo A-I Milano na rozwój miażdżycy w tętnicach wieńcowych u ludzi. W podwójnie ślepej próbie autorzy podawali osobom z chorobą wieńcową dożylnie apo A-I Milano lub placebo co siedem dni przez pięć tygodni. Oceniane metodą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej blaszki miażdżycowe w tętnicach wieńcowych były po leczeniu istotnie mniejsze u chorych, przyjmujących apo A-I Milano, niż u chorych z grupy placebo.
W komentarzu do badania, zamieszczonym na łamach Canadian Medical Association Journal, Robert Hegele podkreśla szybkie tempo ustępowania zmian miażdżycowych, dzięki któremu ich wielkość w ciągu pięciu tygodni zmniejszyła się w stopniu, porównywalnym z uprzednio obserwowanym po blisko dwóch latach intensywnego leczenia statynami; jednocześnie jednak zwraca on uwagę na fakt, że Nissen i wsp. jako miarę działania apo M-I Milano wykorzystali wyniki ultrasonografii wewnątrznaczyniowej, a nie efekty kliniczne, jak np. częstość incydentów wieńcowych.
Zdaniem Hegele omawiane badanie wyraźnie sugeruje więc istnienie nowych możliwości w leczeniu miażdżycy, wymaga jednak potwierdzenia w dużych próbach klinicznych z zastosowaniem „twardych punktów końcowych”.
Opracowane na podstawie: Canadian Medical Associaton Journal / 2004-03-16