Peter Langhorn i Martin Dennis – Stroke units: the next 10 years Lancet 2004;363:834
10 lat temu opublikowano pierwszy przegląd wyników 10 badań klinicznych poświęconych opiece w oddziałach udarowych (tzw. „stroke units”) zakończony, jak piszą autorzy aktualnego komentarza w the Lancet, „prowokacyjnym” wnioskiem, sugerującym zmniejszoną śmiertelność pacjentów z udarem mózgowym, hospitalizowanych na oddziałach, w których zastosowano wielodyscyplinarne podejście do leczenia udarów.
Langhorne i Dennis przytaczają wyniki najnowszego przeglądu 23 badań klinicznych (obejmujących grupę niemal 5 tysięcy chorych), potwierdzającego wyraźny spadek śmiertelności (redukcja ryzyka bezwzględnego zgonu o 3% i inwalidztwa o 5%) w grupie chorych leczonych w „stroke units”.
Kolejnym potwierdzeniem skuteczności oddziałów udarowych jest National Stroke Register w Szwecji (RISK stroke project), w którym przyjęcie do szpitala ze zorganizowanym oddziałem leczenia udarów wiązało się z mniejszą śmiertelnością i większym prawdopodobieństwem powrotu do domu.
Badania te wskazują, że zakres świadczonej opieki nad pacjentami z udarami mózgowymi ma krytyczne znaczenia dla rokowania. Wśród krajów, w których dostęp do oddziałów udarowych jest powszechny, autorzy komentarza wymieniają Norwegię i Szwecję. Częściowy dostęp do „stroke units” mają zapewniony chorzy w krajach takich jak: Francja, Węgry czy Polska. Wstępne wyniki ostatnio przeprowadzonych prac holenderskich wskazują na wpływ doboru monitorowanych parametrów życiowych na efekty leczenia.
W podsumowaniu autorzy artykułu sugerują, by już teraz wprowadzać do leczenia pacjentów po udarach metody opracowane w specjalistycznych oddziałach udarowych i przedstawiają, w skróconej formie, zasadnicze elementy opieki, którą powinny zapewniać „stroke units”.
Opracowane na podstawie: Lancet / 2004-03-13