A.B. Goldfine i C.R. Kahn – Adiponectin: linking the fat cell to insulin sensitivity Lancet 2003;362:1431
W komentarzu na łamach The Lancet przedstawiono współczesne poglądy na temat roli adiponektyny. Tkanka tłuszczowa jest nie tylko magazynem związków wysokoenergetycznych, ale również sama aktywnie uczestniczy w procesach regulacji przemiany materii i energii. Do substancji mających znaczenie regulacyjne należy zaliczyć: czynnik martwicy nowotworów alfa, interleukinę, inhibitor aktywatora plazminogenu-1, leptynę, rezystynę i adiponektynę.
Szczególnie intensywnie badane są funkcje i znaczenie tej ostatniej. Adiponektyna jest białkiem składającym się z 247 aminokwasów i strukturalnie dzielącym się na dwie domeny: kolagenową i globularną. Wywiera działanie na tkanki obwodowe przez receptory AdipoR1, obecne w tkance mięśniowej i AdpioR2, w wątrobie. Efektem oddziaływania tego hormonu jest wzrost spalania kwasów tłuszczowych w procesie beta-oksydacji, zwiększony dokomórkowy transport glukozy, a także zmniejszona glukoneogeneza w wątrobie. Ośrodkowy wpływ tego hormonu wyraża się ponadto wyraźną redukcją apetytu. Ostateczną konsekwencją powyższych przemian jest spadek insulinooporności pod wpływem adiponektyny.
Przeprowadzone badania genetyczne sugerują, że adiponektyna jest hormonem odgrywającym istotną rolę w cukrzycy typu 2. Wykazano, że region genomu 3q27, odpowiedzialny m.in za syntezę adiponektyny, jest obszarem DNA, od którego zależy rozwój cukrzycy typu 2 i zespołu metabolicznego. Powyższe odkrycia stwarzają możliwość wprowadzenia do terapii leków o mechanizmie działania zgodnym z patofizjologią cukrzycy typu 2.
Opracowane na podstawie: Lancet / 2003-11-01