Graziano Onder i wsp – Depression and adverse drug reactions among hospitalised older adults Arch Intern Med 2003;163:301
Depresja jest zaburzeniem występującym powszechnie u starszych osób hospitalizowanych z powodu chorób somatycznych. Rozpowszechnienie dużej depresji w tej grupie ocenia się na 10% do 20%, a łagodniejszych zaburzeń depresyjnych na 20% do 30%. Z występowaniem zaburzeń afektywnych wiąże się gorsze rokowanie co do przebiegu i zejścia choroby podstawowej.
Celem badania było ustalenie wpływu stanów depresyjnych na występowanie działań niepożądanych (Adverse Drug Reactions – ADRs) leków stosowanych w leczeniu choroby podstawowej.
Niepożądane działania leków stanowią 5% do 10% kosztów hospitalizacji. Do badania włączono 3134 pacjentów w średnim wieku 72 lata. Depresję (jako kryterium przyjęto wynik 5 lub więcej punktów w Geriatrycznej Skali Depresji) stwierdzono u 1363 (43.5%).
ADR stwierdzano u 7.4% osób z depresją, podczas gdy w liczącej 1771 pacjentów grupie kontrolnej wskaźnik ten wynosił 4,6%. Związek między działaniami niepożądanymi leków a depresją wzrastał proporcjonalnie do jej natężenia, był też silniej wyrażony u kobiet.
W obu grupach pacjentów najbardziej narażony był układ krążenia, ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń rytmu serca (20.3%), następnie układ pokarmowy (18.8%), skóra wraz z alergiami (12.5%), obserwowano również zaburzenia krzepnięcia (11.5%) i elektrolitowe (9,9%).
Autorzy uważają, że depresja, poprzez aktywację układu współczulnego, może niekorzystnie wpływać czynność układu krążenia, pokarmowego, endokrynnego, immunologicznego i nerwowego, sprzyjając ujawnianiu się działań niepożądanych leków. Innym wytłumaczeniem obserwowanej zależności może być występowanie objawów depresyjnych jako konsekwencji ADRs. W praktyce, lekarze powinni być szczególnie uczuleni na objawy uboczne leków u chorych z depresją.
Opracowane na podstawie: Jama Internal Medicine / 2003-02-10